BURSA (İGFA) – Emekliler olarak seslerini duyurmak için toplandıklarını kaydeden Türkiye Emekliler Derneği(TÜED) Uludağ Şube Lideri Kenan Pars, emeklinin toplumun el üstünde tutulması gereken bölümü olduğunu söylerken, ” Emekliyi, taban ücretliyi yoksul fukara olarak görenler, emekliye verileni de sadaka üzere veriyor. Emekli sadaka değil, hakkını istiyor. Emekliye TÜİK’in inandırıcılığı olmayan komik sayılarına mahkum edenler, emekliyi sistematik formda bugünkü duruma getirdi. 2002 yılında taban fiyat 184,25 TL iken, en düşük personel emeklisi aylığı 257 TL idi. TÜFE’ye endeksli yüzdeli artırımlarla 20 yılda bugün en düşük emekli aylığı 3 bin 500 TL’ye tamamlanırken, aslında bu sayının çok altında. Emekli aylığı 3 bin 500 liranın altında olanlara toplumsal yardım olarak veriliyor bu fark. Emekliyi toplumsal yardıma muhtaç ettiler. En düşük emekli aylığı 3 bin 500 TL ye tamamlanırken minimum fiyat şuan 5 Bin 500 TL. Ortalama emekli aylığı ise 4 Bin 600 civarında. Açlık hududu yaklaşık 7 bin 800 Lira, Yoksulluk sonu yaklaşık 25 bin 400 Lira. Açlık hududu 4 kişilik bir ailenin sağlıklı, istikrarlı ve kâfi beslenebilmesi için zarurî olarak yapması gereken en düşük aylık harcama fiyatı. En düşük emekli aylığının 2 katından fazla.
Emekli aylıklarına gerçek enflasyon sayılarının üstünde bir artış verilmediği sürece kimse ’emekliye artırım yaptık’ diyemez. Enflasyon oranında yapılan artış yalnızca enflasyon sonucunda yiten alım gücünü telafi eder ki; o da yaşanan enflasyonun anca yarısını açıklayan TÜİK sayesinde emeklinin alım gücü eritildi. Biz emekliler TÜİK’e hakkımızı helal etmiyoruz. Emekli kasabın yolunu, etin tadını unuttu. Pazarda, markette gezip bir şey alamadan çıkar duruma geldi. Bıçak gerçek manada artık kemiğe dayandı. Emekli faturalarını ödeyemiyor var mı daha ötesi” dedi.
Emeklilerin acil tahlil bekleyen meseleleri olduğunu kaydeden Lider Pars, “Bu problemleri görmezden, duymazdan gelmek demek, biz emeklileri gözden çıkardık demektir. Şu an 13 milyon 869 bin 827 kişi emekli, dul ve yetim aylığı alıyor. Bursamızda ise 593 Bin 335 kişi. Eşleri ve çocukları ile ülke nüfusunun yarısından fazla. Bayramlarda torunlarımızdan kaçıyoruz, peyniri,zeytini gramla almaktan, halk ekmek önünde kuyruk oluşturmaktan utanıyoruz. Buradan bir sefer daha haykırıyoruz… Emekli aylıklarımızla geçinemiyoruz. Bırakın giysi kuşamı; kasabın, manavın, marketin önünden bile geçemiyoruz. İçtiğimiz bir bardak çayın, yıkadığımız çamaşırın hesabını yapar hale geldik.
53 yıldır emekli, dul ve yetimlerine hizmet veren Türkiye Emekliler Derneği olarak biz taleplerimizi unsurlar halinde buradan bir sefer daha sıralıyoruz. 2000 yılı sonrası emekli olanların İNTİBAK sorunu çözümlenmelidir. Emeklilere SEYYANEN ARTIRIM VERİLMELİDİR. En düşük emekli aylığı taban fiyattan az olmamalıdır. Emeklilere refahtan hisse verilmelidir.Aylık bağlama oranı yine yüzde 70 olmalıdır. Ek ödeme oranları yükseltilmelidir. Emekliye sıhhatte katkı hissesi muafiyeti getirilmelidir. Bayram ikramiyeleri hakkaniyetli bir artış sistemine endekslenmelidir. Emekliye aile yardımı yapılmalıdır. Emekli promosyonları iyileştirilmelidir. Konutu olmayan emeklilere konut alım dayanağı sağlanmalıdır. Emeklilere kira takviyesi verilmelidir.
Emeklilere yakacak ve besin yardımı yapılmalıdır. Enflasyon sepeti, emeklilerin harcama kalemlerine nazaran güncellenmelidir. SGDP uygulaması emekli aylıklarını yükseltecek biçimde yine düzenlenmelidir. Mahallî idarelerde emekli meclisleri oluşturulmalıdır. Emeklilerin kredi ve kredi kartı borçlarına kolaylık sağlanmalıdır. Emeklilere sendika hakkı tanınmalıdır. Emeklilerin faturalarından vergi alınmamalıdır. Yaşlı bakım modeli yürürlüğe konulmalıdır. 3600 Ek gösterge bütün emeklileri kapsamalıdır. EYT’lilerin mağduriyeti formülsüz giderilmelidir. Çeyiz yardımları kurum gözetilmeden eşitlenmelidir. Cenaze yardımlarında eşitlik sağlanmalıdır.”