Tek bir harf değişikliği ile büsbütün farklı gayeler için kullanılan ilaçlar var. Bu yüzden tabibin yazdığı reçetenin okunabilir olması hayli kıymetli. “Eczacılık fakültesi o yazıyı okumak için açılmış.” biçiminde espriler dönen bu durumdan aslında eczacılar da muzdarip olabiliyor.
Bazı vakitler eczacıların da okuyamadığı bu reçeteler için, eczacıların dediğine nazaran, ilk evvel tabiplere ulaşmaya çalışılıyor ve ulaşamazlarsa meslektaşlarının olduğu WhatsApp gruplarına reçetenin fotoğrafı gönderiliyor. Pekala bu kadar zahmetin altında yatan anlaşılmaz tabip yazısının sebebi ne?
Tahminlerden birine nazaran öğrencilik yıllarından kalan not tutma alışkanlıkları bu yazı halinde rol oynuyor.
Tıpçılar öğrencilik devirlerinde ders boyunca çabucak hemen her bilgiyi not almalı. Bu yüzden en yaygın kestirime nazaran, öğrenciliklerinde daha süratli yazabilmek adına geliştirilen bu yazma şekli zamanla yazı stilleri olarak oturuyor.
Reçetelerde sık sık karşılaştığımız harflerin uzun ve sağa kaymış görüntüsü kalemi gevşek tutmaktan kaynaklanabiliyor. Buradan yola çıkarak tabiplerin öğrencilik hayatında not tutma alışkanlıklarını sürdürdüğü iddia ediliyor.
Günde onlarca reçete ve evrak doldurdukları için işlerini süratlice bitirmeye çalışıyor olabilirler.
Reçete deyip geçmemek lazım. İçinde isim, soyad, tarih, protokol numarası, teşhis ve ilaç isimleri bulunuyor ve tabipler bu reçetelerden günde çabucak hemen 80-100 tane yazıyor. Bununla da bitmiyor, hastaların kimlik numaraları ve başka bilgileri protokol defterine işleniyor.
Ayrıca istirahat ve sıhhat raporları, konsültasyon kağıtları, tetkik istem kağıtları, hamile takip kartları derken günde onlarca yazı ve evrak işleriyle uğraşıyorlar. Tüm bu işlere bakıldığında süratli ve karmaşık yazmalarına çok da şaşırmamak lazım üzere duruyor.
Reçetede yazılanların bize tanıdık gelmemesi de bu niyetimizi geliştiriyor olabilir.
Doktorların reçeteye yazdığı ilaç isimleri bizim pek de aşina olduğumuz sözcükler değildir. Yani aslında onlar anlaşılır bir biçimde yazsa da tabirler bize tanıdık gelmediği için “okunmaz” görünebilir.
Elbette bizim genelleme yapmamızın da tesiri var.
Birçok meslek kümesindeki insanın el yazısının diğerleri tarafından görülmesine gerek olmaz ama hekimlerin yazdıkları hastalara, hemşirelere ve eczacılara ulaşır. Yani aslında dünyadaki insanların bir kısmının yazısı makus, öteki kısmının hoştur ve tabiplerin içinde de hoş yazanlar vardır.
Fakat biz makûs bir hekim yazısı gördüğümüzde onu direkt olarak meslek kümesine genelleriz, yeterli bir tabip yazısı gördüğümüzde ise pek umursamayız. Bir bankacının el yazısı da makûs olabilir lakin onu görmeyiz yahut mesleğine genellemeyiz.
- Kaynaklar: Doc Unlock, Pain Recovery, Kidadl
