Yaşanan olay kendi coğrafyamızda olunca ürkütücülüğü de ister istemez daha fazla oluyor. “Türkiye’de o denli gerçek cürüm belgesellerindeki üzere olaylar pek yaşanmaz.” demeyin, derinlemesine incelendiğinde 5 dönem dizi çıkacak olaylar var.
İçlerinde seri katillerin de bulunduğu, televizyon programlarına bile bahis olmuş Türkiye’de yaşanan gerçek cürüm dosyalarından birkaçını sizin için derledik.
İlk olay: 2019 yılında tüm Türkiye’nin ilgisini çekmişti: “Palu alesi”
Aslında olaylar 2008’de başlıyor. Palu ailesi, Meryem ve kızı Melike’nin 2008-2009 yıllarında kaybolduğu argümanıyla 2019 yılında TV programına başvuruyorlar. Kendini aileye “cinci hoca” olarak tanıtan Tuncer ise olayın baş şüphelisi.
Ailedeki Ahmet ve Meryem, Tuncer’e inanmayan tek aile bireyleri. Meryem’in kocası, Ahmet’i öldürmesi için namus faktörüyle İsa’yı ikna ediyor. İsa’nın kabahatini üstlenen baba Harun da mahpusa giriyor.
Çocuklarıyla ortada kalan Meryem, Tuncerlerin konutunda yaşamaya başlıyor. Meryem ve çocukları, Tuncer tarafından tekraren tecavüze uğrayıp şiddet görüyor. Tuncer kendi çocukları dahil herkese tecavüz ediyor.
Tuncer bir gün Meryem’i, 1öldürülen kocanın ailesi peşimizde ve konutumuza büyüler yapıyorlar” diye kandırarak kelamda düşmanlardan kaçmak için aylarca otomobilde yaşıyorlar. Tuncer bu süreçte Meryem’i daima ağaca bağlayıp darp ediyor ve aç bırakıyor. Meryem ise olanlara dayanamayıp hayatını kaybediyor.
Meryem öldükten sonra kızı Melike; “içine cin kaçtı” argümanıyla Tuncer’in şiddetine maruz kalıyor, ispirto içiriliyor ve ölüyor. Olaylar devam ederken Tuncer, ailedeki herkesi tek tek tehdit ederek konutları üzerine almayı başarıyor.
İsa, ailenin Tuncer’in tesiri altında kaldığını ve sürekli içlerinde cin olduğunu, büyüler yapıldığını söyleyerek onları manipüle ettiğini tez ediyor.
Olaylar çözülmeye başladıkça program esnasında Tuncer ve eşi Emine canlı yayında tutuklanıyor. Tuncer, ağırlaştırılmış müebbet cezası alıyor ve evrak bu halde kapanıyor.
İkinci olay: Faili meçhul seri katilin işlediği “kesik bacak cinayetleri”
2000-2001 yılları ortasında Türkiye’de hayli gündem olan “kesik bacak cinayetleri” hâlâ bir muamma. O periyotlarda, İstanbul’un kimi semtlerindekiçöp konteynerlerinde itinayla kesilmiş bacaklar bulunuyordu.
Bu bacakların geri kalanına ilişkin ceset modülleri ise hiçbir vakit bulunamadı. Uzmanlar, hâlâ gizemini koruyan kesik bacak cinayetlerinin medyada çok ses getirmesinden ötürü katilin yakalanmaktan korkup cinayetleri işlemeyi bıraktığını düşünüyor.
Üçüncü olay: Sıradan bir aile babası, bir gün içinde yaşadıklarıyla seri katile dönüştü.
Denizli’de elektrik kurumunda çizgi emekçisi olarak çalışan Süleyman Aktaş, sıradan bir hayat sürüyordu. Bir gün iş yerinde 31.500 voltluk elektrik akımına maruz kaldı ve beyninde kalıcı hasarlar meydana geldi.
Aktaş, o günden sonra halüsinasyonlar görmeye başlayarak bir seri katile dönüştü. Köyündeki insanları bayıltıp insanlar hâlâ hayattayken gözlerine ve alınlarına çivi çakarak onları öldürüyordu.
Suçların sorumlusunun Süleyman Aktaş olduğu anlaşıldığında çabucak gözaltına alındı ve cinayetleri soğukkanlılıkla itiraf etti. “Görev üstten geliyor, televizyonda Bakanlar Kurulu’nu izlerken vazife vakitlerimi da aldım.” üzere tabirler veren Aktaş’a ileri derece paranoid şizofren teşhisi konularak Manisa Ruh ve Hudut Hastalıkları Hastanesi’ne yatırıldı.
Dördüncü olay: İzmit’te bir “yamyamlık” evrakı bile var!
20 Haziran 1950’de İzmit’te yamyamlık hadisesi haberi yayılmıştı. 16 yaşındaki Rıfat’ın 4 siyahi kişi tarafından yendiği konuşuluyordu. Olaylar, Bahri ismindeki 11 yaşında bir çocuğun argümanlarıyla başladı. Bahri çok küçükken Adana’dan kaçırılmıştı ve Senegalli bir kabilenin ayak işlerini yapıyordu.
Çocuğun söylediğine nazaran kazanda pişirilen biri vardı. Jandarma o kişinin ortalıktan kaybolan Rıfat olduğunu düşünerek bölge etrafında araştırmalar yapmaya başladı.
Bahri’nin söylediklerine nazaran insan eti yemek bu kabile için bir rutindi. 1 sene evvel Eskişehir’de öldürülen genç bayanla ilgili de şunları söylemişti: “O bayan bizim kabilenin en hoş kızıydı. Herkes ona aşıktı. Kabile üyeleri o bayanın da cesedinin bir kısmını yedi.”
Zanlılar tüm cürümleri ısrarla reddederek Bahri’yi yalancılıkla suçluyordu. Ağustos ayında bir gelişme oldu ve Rıfat’ın babası oğlundan bir mektup aldığını söyledi. Rıfat mektupta İstanbul’da bir lokantada bulaşıkçılık yaptığını yazmıştı.
İstanbul Beyazıt’ta yapılan küçük bir araştırma sonucu hakikaten de çocuğa ulaşıldı! Rıfat, gazete okumadığı için tüm olaylardan habersizdi, okula devam etmek istemediği için ortadan kaybolmuştu.
Durum bu türlü olunca oklar Bahri’ye çevrilmişti. Bahri ise herkesi şoke ederek olayları birebir görmediğini, diğerlerinden duyduğunu, kimden duyduğunu da hatırlamadığını söyledi.
2 ay boyunca bir çocuğun söyledikleriyle hareket eden polis, her şeyin bir hayal eserinden ibaret olduğunu anlayarak tutukluları özgür bıraktı.
Beşinci olay: Evvel öldürüldü, daha sonra yangına atılarak üstü kapatılmaya çalışıldı: “Şiar”
2020 yılında Sakarya’da ahşap bir konutta sabaha karşı yangın çıkıyor ve içeride olduğu anlaşılan 9 yaşındaki Şiar isimli çocuğun hayatını kaybetmesiyle de olaylar başlıyor.
Çocuğun annesi Gülizar ve sevgilisi Hami birbirlerine çok yakın konutlarda yaşıyorlar ve meskenlerin ortasında gidip gelerek günlerinin tamamını beraber geçiriyorlar.
Yangın çıktığı gün Hami’nin annesi kokuyu duyarak itfaiyeye haber veriyor. Birkaç saat sonra Şiar’ın meyyit vücuduna ulaşılıyor ve dumandan etkilenen Gülizar, hastaneye gidiyor.
Hastanedeki tabip, haberleri duyunca şaşkına dönüyor zira yangından 2 gün evvel Hami’nin şekerinin yükselmesiyle acile gittiklerinde aynı tabip, Hami’nin önemli formda ağladığını gördüğünü söylüyor.
Teselli etmek için yanına gittiğinde ise Gülizar “O, hastalığı için ağlamıyor.” diyor. Bunun üzerine tabip, “Ne oldu? Bir yakınınızı mı kaybettiniz?” deyince Gülizar, “Evet, 9 yaşındaki çocuğumuzu.” karşılığını veriyor.
Bunun üzerine hekim, polise gidiyor ve olay incelenmeye başlanıyor. Komşuların verdiği tabirlere nazaran Şiar, sık sık ailesinden dayak yiyor. Vakitle evdeki başka çocukların tabirlerini almayı başaran polisler Şiar’ın aç bırakıldığını, demir sopalarla cinsel istismara uğradığını ve daima dayak yediğini öğreniyor.
Gülizar bir müddet sonra her şeyi şu halde anlatıyor: “Sami beni Şiar’dan kıskanıyordu. Oğlumu döverek öldürdü. 2 gün oğlumun ölüsüyle yaşadım. Yangını kimin çıkardığını bilmiyorum fakat o gün beni meskenden kovup motora akaryakıt almaya gideceğini söyledi.”
Hami farklı hatalardan ağırlaştırılmış müebbet, 9 yıl, 5 yıl ve 3 yıl ceza alırken Gülizar ise kontrollü özgürlükle tahliye edildi.
